De club - Historie: HOE HET BEGON ……. Gebaseerd op een tekst van de oprichters Klaas Pol oud voorzitter (erelid), Wim Robroek oud secretaris Hein van Hugten oud voorzitter (erelid en schrijver van deze tekst) bij het 20-jarig bestaan in 2006. In augustus 1985 werd onze “peetvader” Klaas Pol benaderd door de heer Gijsen van de afdeling sport van de gemeente Heerlen om in de stad een jeu de boules vereniging op te richten. Hij nodigde Gerrit Haen,voorzitter van De But in Sittard, uit om een demonstratie te geven op een open dag voor onbekende sporten. Op die dag kwam Stef Ritserfeld kijken. Stef speelde al enkele jaren met een groepje familieleden en vrienden jeu de boules op z’n Frans op de Brunsummerheide. Zij hadden het er wel eens over gehad, dat het leuk zou zijn om eens met anderen en tegen anderen te spelen. Je begrijpt, het contact was snel gelegd en Klaas, voorzitter in oprichting, nodigde ons groepje, 14 januari 1986, uit voor een vergadering in de kantine van voetbalclub Coriovallum. Er waren 24 mensen aanwezig, waaronder 8 leden van de But. Zij moesten ons warm maken voor de oprichting van een jeu de boulesvereniging. De meeste van ons waren zeer enthousiast en voordat we het goed beseften was er al een interim-bestuur, voorzitter was Cor van Berghem, penningmeester Wim Robroek, Jan Clermonts van de But deed tijdelijk dienst als secretaris en de bestuursleden waren Klaas Pol en Hein van Hugten. De beginnende vereniging bestond uit 12 definitieve leden. Het bestuur wist, 1 april 1986, via een lobby bij de gemeente aan een verhard gravelveld van de hockeyclub in het Emmastadion te komen. Ook konden we een kassahokje gebruiken als opslagruimte. Toilet mochten we in het AVON-gebouw gebruiken en schuilen moesten we bij slecht weer onder onze eigen paraplu. Het ging als een lopend vuurtje, dat er nu een jeu de boulesvereniging opgericht was, en nieuwe leden begonnen toe te stromen. Hard werd er gewerkt door de leden, veelal door reeds gepensioneerden. Rob Vermeulen van reclamebureau Vermeulen ontwierp ons logo en Hein van Hugten schilderde de eerste logo’s op vlaggen en het ronde verkeersbord, dat nu nog aan de ingang staat. Alles gebeurde trouwens in eigen beheer, want geld hadden we niet. Wethouder Hub Savelbergh opende op 24 mei 1986 officieel de banen. Op 30 september 1986 werd, in café het Berbke, het definitieve bestuur gekozen: voorzitter Hein van Hugten, secretaris Irma Vermeulen, penningmeester Wim Robroek en de bestuursleden waren Klaas Overdijk, Lei Meyers, May Crutz en algemene zaken Klaas Pol. Sef Moonen en Ep Veen werden de eerste kantinebeheerders. Een ongebruikt materialen huisje van de atletiekclub mochten wij na veel zeuren en lobbyen verbouwen tot W.C. en materialenhok en er bleef nog net wat ruimte over voor een “rechtop staan“ kantine. We waren er dolgelukkig mee, we konden droog een kopje koffie zetten! In januari 1987 keurt notaris Oostwegel in Kerkrade de statuten van de vereniging pro deo goed en werd er aansluiting gezocht bij de N.J.B.B. Het eerste Open Heerlens Kampioenschap was op 14 juni 1987, samen met een promotietoernooi (D-toernooi). In augustus 1987 verschijnt ons eerste clubblad, het latere Bouletin. Ons ledental was inmiddels naar de ca. 50 gestegen. Dit kwam mede door de diverse demonstraties, die wij regelmatig gaven op braderieën en festiviteiten. De ene keer speelden we op straat op een zandbaantje, de andere keer, zoals achter de stadsschouwburg, op nat gras, waar de boule stuiterde als een modderige tennisbal en toeschouwers vroegen of dat stuiteren zo moest. We konden in de kelderruimte van café “Het Berbke” in Palemig twee kleine binnenbanen realiseren. De speelhoogte was slechts 2,50 en het kostte de vereniging een kapitaal aan T.L.buizen. Het wachten op je beurt in café Het Berbke noodgedwongen aan de bar was uiteraard heel gezellig. Twee jaar hebben we ons daar beholpen. Ook onze eerste clubfeesten hebben we daar gehouden. Zij waren geweldig leuk. In 1988 is het ledental gestegen naar ca. 75 leden en gaan we opnieuw naarstig op zoek naar een groter winteronderkomen. Zo kwamen we terecht in de hoeve Carisborg. Er moest een nieuw dak op de schuur, die we hadden gekregen, een nieuwe poort met deur erin, verwarming, de banen moesten aangelegd en de aangrenzende kamer, die wij, welwillend afgestaan door de scouting, mochten gebruiken als kantine moest ingericht worden. Er werd toen “zonder uitzondering“ door iedereen keihard gewerkt! Wethouder Zuidgeest kwam op 28 februari 1988 de accommodatie openen. “Jullie zitten hier zo te zien niet lang” zei hij toen en hij kreeg gelijk. Op 6 november 1988 schrijven wij ons honderdste lid in. Op een gegeven moment moesten we, om tactische redenen, noodgedwongen een ledenstop instellen. We mochten van de gemeente een tweede veld aanleggen achter de kantine van de AVON. Toen dat klaar was probeerden we toestemming te krijgen om dat veld te overkappen met een snelbouwhal of nissenhut. De technische man en tevens secretaris van de club Wim Robroek had geen vrede met de situatie en verkende tijdens zijn vakanties in Frankrijk diverse boulodromes. Hij kwam terug met foto’s van de meest mooie hallen, die we ons maar konden dromen en hiervan maakte hij technische tekeningen. Zoiets moois was voor ons niet weggelegd.....dachten we!!!!! Inmiddels werd er gespaard en gespaard. Elke kans om een paar centen te verdienen werd met twee handen aangegrepen. We hielden een rommelmarkt in het H.K.B. in Heerlen en brachten ‘s avonds vuilnisbakken rond in diverse wijken. Een paar jaar lang hielpen met zo ongeveer de hele vereniging mee met het country en western festival in de Hitjesvijver. Kortom we werkten ons uit de naad, maar we hebben ontzettend veel plezier gehad en er was geen homogenere vereniging met zo’n perfecte onderlinge sfeer in de hele regio. In de Hitjesvijver hielden we ook al enige tijd onze clubfeesten en bestuursvergaderingen. Niets werd er door het bestuur of de vrijwilligers gedeclareerd. Elke cent werd drie maal omgedraaid, voordat hij werd uitgegeven. Onze secretaris Wim Robroek had inmiddels met toestemming van het bestuur contact gezocht met de Franse Jeu de boulesbond te Marseille, in verband met de mogelijkheid om een uitwisseling te organiseren. We kregen uit Frankrijk een uitnodiging voor het bijwonen van hun jaarvergadering in Hettange Grande van de afdeling Lorraine en Moselle. Ik had op papier een uitleg wie wij waren en wat we kwamen doen, en ook alsof ik het voorvoeld had, had ik een presentje in de vorm van een beeldje van D’r Kueb van Heele meegenomen. Dat was mijn redding. We kwamen de vergaderzaal binnen en daar zaten zo’n tweehonderd voorzitters en secretarissen van clubs stijf als planken met uitgestreken gezichten. Er kon geen lachje af. Als gast “President” kreeg ik een ereplaats eenzaam en alleen op de eerste rij. We moesten ons de hele sermoen, waarbij de voorzitter van de bond alleen het woord had, aanhoren, alles in het Frans. Op het eind van de vergadering, zoveel begreep ik wel, vertelde de voorzitter dat de president van een Hollandse club iets wilde zeggen en ik kreeg het woord. Op het einde van mijn speech overhandigde ik het beeldje van D’r Kueb met de verklaring dat dit het zinnebeeld was van onze verbondenheid met de Franse cultuur. Het was een beeld van een eenvoudige Heerlense boerenjongen die als simpele vent in het leger van Napoleon ging en terug kwam als “Bon Vivant”. Alsof ik een bom had laten ontploffen sprong de hele zaal op en begon luidkeels te roepen en te applaudisseren. Met zo’n Heerlense zoon waren we toch op z’n minst voor de helft Frans. De bondsvoorzitter, Joseph Canterelli, claimde gelijk de uitwisseling voor zijn vereniging. We hadden als bestuur ondertussen niet stil gezeten en hebben 1 jaar lang gelobbyd, gevochten, gezeurd en vergaderd met de gemeente.Mede door een zeer diplomatiek gesprek door Wim Robroek met de wethouder dreef deze de kogel door de kerk. De gemeenteraad keurde het plan goed! Wij kregen voor de bouw van ons boulodrome fl.700.000.= ter beschikking en met ons eigen spaargeld erbij en HEEL VEEL doen met eigen mensen en keihard werk is het toenmalig mooiste boulodrome van Europa werkelijkheid geworden. De grond kregen we in erfpacht en het boulodrome zou na tien jaar van de gemeente overgenomen kunnen worden. Op 9 Mei 1992 gaat een droom in vervulling, een BOULO-DROOM! bij de opening door burgemeester van Zeil. Van Heerlen. De uitwisselingen met Frankrijk liepen ook regelmatig en ook Hettange Grande werd niet vergeten. Met deze laatste vereniging loopt er nu nog een goed contact. De hal is inmiddels,zoals ook was afgesproken met de gemeente ons eigendom. Hij ziet er nog steeds perfect en goed verzorgd uit dank zij de geweldige vrijwilligers en het goede bestuur dat de club heeft. Ik permitteer me de vrijheid om U allen uit naam van drie oude rotten een goede raad te geven. Jeu de Boules speel je voor je plezier. Je hebt het voordeel,dat je lid kunt zijn van een fantastische club. In je eigen belang “HOU ALLES WAT GOED IS IN ERE.” Wees tolerant naar elkaar en zie niet de splinter in andermans ogen! Dan wensen wij Club de Petanque Heerlen met al zijn leden en bestuur heel veel geluk.